โครงสร้างอะตอมของแบคทีเรียสแตฟฟิโลค็อกคัส

จากการเกิดขึ้นของการดื้อยาปฏิชีวนะในเชื้อเอส. อีพิเดอร์มิดิสและเชื้อก่อโรคที่เกี่ยวข้องอย่างเชื้อสแตปฟิโลคอคคัส ออเรียส นักวิจัยให้ความสนใจอีกครั้งในการใช้แบคทีเรียในการรักษาโรคติดเชื้อแบคทีเรีย พิโคไวรัสมักจะฆ่าเซลล์ที่มันติดเชื้อหลังจากจับกับผนังเซลล์ของแบคทีเรีย เอ็นไซม์จะทำลายผนังนั้น เจาะเยื่อหุ้มเซลล์และฉีดดีเอ็นเอของไวรัสเข้าไปในเซลล์

พวกมันยังมีลักษณะอื่นๆ ที่ทำให้พวกมันน่าสนใจสำหรับการใช้รักษาโรค รวมถึงจีโนมขนาดเล็กและไม่สามารถถ่ายโอนยีนของแบคทีเรียระหว่างแบคทีเรียได้ความรู้เรื่องโครงสร้างโปรตีนใน Andhra และความเข้าใจว่าโครงสร้างเหล่านั้นทำให้ไวรัสติดเชื้อแบคทีเรียได้อย่างไร จะทำให้สามารถผลิต phages แบบกำหนดเองที่ปรับแต่งให้เหมาะกับวัตถุประสงค์เฉพาะ โดยใช้การดัดแปลงพันธุกรรม Staphylococcal phages โดยทั่วไปมีแบคทีเรียในวงแคบที่สามารถติดเชื้อได้ ขึ้นอยู่กับโพลิเมอร์แปรผันของกรดวอลล์ไทโคอิกบนพื้นผิวของแบคทีเรียสายพันธุ์ต่างๆ ระยะโฮสต์ที่แคบนี้เป็นดาบสองคม ในแง่หนึ่ง ฟาจสามารถกำหนดเป้าหมายเฉพาะเชื้อโรคที่ก่อให้เกิดโรคได้ ในทางกลับกัน ฟาจอาจต้องปรับให้เหมาะกับผู้ป่วยในแต่ละราย